pielgrzymka i adoracja siebie ;)

"... i doszłam do wniosku, ze on pragnie budować chatki, w których jest ciepło, mogą dać bezpieczeństwo, ale na chwile, wychodzi się z nich i wraca do domu
a ja chce budować z ważnymi dla mnie osobami domy"

Cytat z dzisiejszej rozmowy z bliską mi osobą... Budować chatki i budować domy z ludźmi, ciekawe określenia ;) 

ja po pielgrzymce, niełatwej, ale bardzo potrzebnej dla mnie... 

Po pierwsze nauka pokory i szukanie własnej wartości. Odkryłam na pielgrzymce, jaki duży mam problem z własną wartością, jak bardzo mało siebie doceniam... Spowiednik powiedział mi, że powinnam więcej "ADOROWAĆ" siebie. I nie chodzi tutaj o taką adorację jak przy Jezusie... Ale powinnam patrzeć i szukać więcej rzeczy które mi się udają, w czym jestem dobra, nawet zewnętrznym wyglądem powinnam bardziej się zachwycać. Bo skromność to nie mówienie, że jestem brzydka i do niczego się nie nadaje, a przyznawanie się przed sobą i Bogiem jakim wspaniałym człowiekiem jestem... Ten grzech bardzo często prowadzi do innych ciężkich grzechów...

Po drugie świadectwo ludzi, mówiłam też o tym na ostatnim spotkaniu. Wielkie świadectwo i naukę pokory dali mi nasi kwatermistrzowie, którzy bardziej dbali o nas, a nie o siebie! Każdy pielgrzym byl dla nich ważny. Nie nadaje sie na kwatermistrza, wolę iść w grupie, to jest łatwiejsze... Chciałam być silna na tej pielgrzymce, ale On daje też czas na łzy. tych na tej pielgrzymce nie brakowało mi. Cieszę się, że miałam do kogo sie przytulić.

Po trzecie egzorcyzm... to jeszcze mnie trzyma... O innych rzeczach napisze później.

Dziękuję Ci Boże za te pielgrzymkę!