piątek, 2 grudnia 2011

SDM

Czasem tak po ludzku współczujesz nam - Boże
bo nawet Ty nie zawsze pomóc nam już możesz 


Nie żebyś boskość czy moc swoją tracił
lecz zbyt jasno widzisz że my wciąż mali tacy

Chowasz więc nasze sprawydo bocznej kieszeni
i czasem zapominasz że my tu na Ziemi

Samotni jak gwiazdy które w ruch puściłeś
lub jak kruche gałęzie którym wiatr skradł siłę

A Twoje święte nakazy tak niezwykłe plany
często nam niepojęte więc jak im sprostamy?

Choć Ty najlepiej wiesz po co zsyłasz burzę
wiesz też kto cierpliwy a kto już nie zdzierży dłużej

Ile jest cierpliwości w Twej boskiej postawie
czasem tak nam trudno Ty najlepiej wiesz mój Panie

A świat się kręci coraz bardziej szalony
jakby wyrwał się nagle spod wszelkiej kontroli

Hm... Ostatnio zawodzę się na ludziach... I to tylko tyle na dziś... SDM...  

1 komentarz:

  1. Cóż... wszyscy się czasem zawodzimy. I wszyscy zawodzimy. Nie pozwól, żeby to uczucie zostało w Tobie za długo. Miłość to wiara. :)

    OdpowiedzUsuń